Egon Hostovský

Egon Hostovský urodził się 23 kwietnia 1908 r. w Hronovie, zmarł 7 maja 1973 r. w New
Jersey. Pisarz, dramaturg, redaktor i nauczyciel. Pochodził z żydowskiej rodziny czesko-polskiego pogranicza. Studiował filozofię na uniwersytetach w Pradze i Wiedniu. W 1937 r.
podjął pracę w MSZ, w 1939 r., na krótko przed wkroczeniem Niemców, wyjechał do
Brukseli, co uratowało mu życie (wszyscy jego najbliżsi zginęli w hitlerowskich obozach
śmierci). Pracował w czechosłowackim konsulacie w Nowym Jorku. Po wojnie wrócił
do Pragi i do pracy w MSZ, by już po komunistycznym puczu w 1948 r. zostać wysłanym na
placówkę do Norwegii. Po roku wystąpił o azyl polityczny i ponownie udał się na emigrację
do USA. Spędził tam resztę życia, pracując jako nauczyciel czeskiego i redaktor Radia Wolna
Europa.
Autor m.in. powieści Žhář (Podpalacz, 1935), Nezvěstný (Zaginiony, 1951; wyd. pol. 2016,
tłum. A.S. Jagodziński), Půlnoční pacient (Pacjent o północy, 1959), Dobročinný večírek
(Wieczór dobroczynny, 1958), Všeobecné spiknutí (Spisek powszechny, 1969).